SEIZOEN 62

ORANJEGEVOEL !?

Alweer bijna september. Het blijft altijd ongelooflijk hoe snel de zomermaanden voorbij gaan.

Het gaat zo snel dat je geen idee meer hebt wat er ná de laatste badmintonavond allemaal voor rare zaken de revue zijn gepasseerd. Ik bedoel, wie herinnert zich nog dat in mei niet Rood-Wit-Ajax, maar Rood-Twente landskampioen werd. Of dat in de Mexicaans Golf de zwarte/bruine olie met miljoenen liters de oceaan en omgeving bevuilde, dat de Blauw-Witten-Grieken hun eigen land bevuilden door te staken tegen onontkoombare bezuinigingen. Dat Rood-Wit-Jong-Ajax door een gelijkspel tegen wie anders dan Jong-Rood-Twente ook al geen kampioen werd. Und der Louis de triple leider nicht erschaffen könnte.  De verstoring van de twee minuten stilte op de Dam, de ramp op luchthaven Tripoli. De verkiezingen in juni waar nog steeds geen wit,paars, groen kabinet met of zonder plus uit voort is gekomen.  En dan hadden we onze Joran Van Der nog. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat met zijn gedrag en ook nog zo’n achternaam het spreekwoord “ van de wal in de Peruaanse sloot” uiteindelijk zijn deel zou worden

Eind juni werd het eindelijk zomer. Nederlands vechtvoetbal moest het in de finale afleggen tegen de  Spaanse techniek. Maar gelukkig,  twee weken later, werd onze Linsy Heister wereldkampioen met het zwemnummer 25 KILOMETER open water. Ze wist daarbij Margarita Dominguez, een Spaanse nota bene, wel naar de tweede plaats te verwijzen. Het leek mij ook een feestje waard en een uitstekend moment om de vieze smaak van een verloren voetbalfinale kwijt te raken. En daar stond ik op een  verlaten Museumplein in mijn oranje zwembroek, zwemvliezen rood wit blauw gekleurd en om het tenue passend te completeren in plaats van een oranje klomphoed een oranje snorkel  met geïntegreerde vuvuzela. En op mijn borstkas de naam Linsy Heister getatoeëerd. Het paste er net op. Moederziel alleen stond ik te toeteren en te zingen “she is WEL the champion my friend”. Wandelaars keken mij meewaardig aan. Onder hen misschien mensen die daags daarvoor met honderdduizenden anderen naar voetballers hadden staan juichen die GEEN wereldkampioen, maar wel 250.000 euro de man rijker waren geworden. Voetballers die onze reputatie van altijd mooi technisch voetbal te willen spelen voor het oog van honderden miljoenen televisiekijkers  om zeep hadden geholpen.

Het kan raar lopen. Daarom badmintonvrienden laten we het praten en kijken naar andere sporten even vergeten en zelf weer wat gaan doen.  Juist ja, badminton. Onthoud de getallen 2 en 8.

DONDERDAGAVOND 2 SEPTEMBER  8 UUR.

Een vriendelijke groet van

Uw Voorzitter