Grens Overschrijdend Gedrag. Eén van de vele onderwerpen waar je als
Bestuur aandacht aan moet besteden. Tenminste ik lees dat veel clubs dat
al doen. Ik heb daar, diep weggedoken in mijn stoel, mijn gedachten maar
eens over laten gaan. Wat is het beste om te doen? Op elke baan een
observant – iemand die observeert – neerzetten om te kijken of tijdens het
badmintonnen een clublid O.G. vertoont. Dat kan een subtiele beweging
zijn middels te vaak ondersteunende tikjes geven met je racket op de rug
van je teamgenoot of een hand die net even te lang vastgehouden wordt
tijden een high five.
We hebben zeven banen dus zeven observanten nodig.
Dan hebben we nog het douchen/ omkleden in de kleedkamer. Moet daar
ook geen observant aanwezig zijn?
Natuurlijk daar ook. Sterker nog. Er moet ook een 2e observant bij
aanwezig zijn om eventueel overschrijdend gedrag tussen de douchers /
omkleders en de 1e observant te observeren?
De hele situatie observerend kwam ik al gauw tot de conclusie dat als je zo
door blijft denken je geen leden gaat overhouden om te spelen.
M.a.w. dan we hebben geen observanten meer nodig. Probleem opgelost!
Ja toch, niet dan?
Laten we het maar eenvoudig houden en leren om elkaar aan te spreken en
signalen te zien bij potentieel overschrijdend gedrag.
De kans daarop acht ik echter miniem dat zoiets zich gaat voordoen.
G.O.G. zit eenvoudigweg niet in onze Clubleden-dna.
En nu het serieuze deel van deze Nieuwsbrief
.
Het 1e team speelt de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen tegen
Martinus Amstelveen.
Chris geeft geen training