Aug 272020
 

Twee weken eerder beginnen mag een succes genoemd worden.
De te verwachten warmte in de zaal bleek voor velen geen enkele belemmering om te komen spelen. Met zeven banen bezet werd het een mooie avond. Het was aan het enthousiasme te zien dat er grote behoefte bestond om de shuttlesport weer op te pakken.
En wat was het warm in de zaal! Bij het binnenlopen voelde de zaal lekker fris aan, maar na een spelletje of twee zagen de shirts er al bezweet uit.
Paul Rekers was deze avond het symbool hoe badminton is gemist de afgelopen maanden. Hij kon het niet laten om, na een ernstige val van zijn fiets eerder dit jaar, te kijken of het badminton nog een beetje wilde lukken. Het ging redelijk, maar er is nog een weg te gaan om weer top te worden.
Hou vol Paul!


Na afloop bleek het nog zo warm, dat het best te doen was om buiten te zitten en op gepaste afstand van elkaar een koel drankje en een warm hapje te nuttigen. De al dan niet verzonnen verhalen vonden gretig aftrek en de vrolijkheid voelde weer als vanouds. Daaraan direct toegevoegd dat de ernst niet ontbrak, want het innen onze Club geen leden zijn die direct of
indirect in gespannen afwachting leven hoe hun werktoekomst eruit zal gaan zien.
Dan is het mooi dat zij zich door een luisterend oor van hun clubgenoten gesteund voelen. En ze weten dat buiten het badminton de clubvrienden aan ze zullen blijven denken en hun vingers regelmatig gekruist houden in de hoop dat het goed en positief voor ze zal verlopen.
Het maakte deze avond, met de bliksemflitsen en het voortdurende gerommel in de lucht, tot een bijzondere avond.

Sorry, the comment form is closed at this time.